Częstą przeszkodą w badaniu nosa jest złe ustawienie; i zmiana pozycji głowy chorego podczas badania, przez co badany obraz znika z pola widzenia. Nieraz chory sam zwraca głowę w stronę światła w celu ułatwienia badania, nie orientując się, że lekarz korzysta ze światła ,odbitego. Zbyt głębokie albo ukośne urażające błonę śluzową wkładanie wziernika nosowego powoduje również odruchowe cofnięcie głowy chorego i zmiany ustalonego położenia głowy. Pewne utrudnienie w badaniu powstaje także wskutek odruchowego zwężenia przez chorego skrzydeł nosa przy jednoczesnym ściąganiu ust i zamykaniu oczu. W celu uniemożliwienia podobnego skurczu mięśni twarzy polecamy choremu podczas badania lekko uchylić usta i nie zamykać oczu. Read the rest of this entry »

Fonacja, wymawianie okresowe przez chorego dźwięku A ułatwia jeszcze bardziej badanie, gdyż przy tym podniebienie miękkie unosi się, rozszerzając cieśń gardłową, Badając gardło zwracamy uwagę na ruchomość podniebienia miękkiego, na stan łuków ,podniebiennych, migdałków i tylnej ściany gardła. Podczas oglądania migdałków notujemy ich wygląd i wielkość. Prawidłowe migdałki zwykle nie wystają poza brzeg łuków podniebiennych. W stanie zapalnym migdałki mogą być powiększone, zaczerwienione, rozpulchnione z nalotami w anginach i czopami w dołkach migdałkowych w przewlekłych sprawach zapalnych. Uciskając na migdałek od przodu poprzez łuk podniebienia czopy te możemy łatwo wygnieść i usunąć. Read the rest of this entry »

Dokładne badanie krtani odbywa się w przerwach między odruchami przy kilkakrotnym nieraz zakładaniu lusterka krtaniowego. Odruchy gardłowe występują często już na początku badania, podczas otwierania ust i wyciągania języka, a najczęściej podczas wkładania i trzymania w gardle lusterka. Dlatego też konieczna jest znajomość i umiejętność zwalczania i zmniejszania odruchów gardłowych. Dużą rolę w opanowaniu odruchów odgrywa uspokojenie chorego, nauczenie go odpowiedniego zachowania się podczas badania oraz spokojne i pewne zachowanie się samego lekarza. Wszystkie odruchy gardłowe są odruchami oddechowymi i polegają przede wszystkim na zaburzeniu prawidłowego, spokojnego oddychania. Read the rest of this entry »

BADANIE KRTANI Oglądanie krtani odbywa się najczęściej drogą pośrednią za pomocą lusterka krtaniowego. Można również obejrzeć krtań bezpośrednio za pomocą specjalnych laryngoskopów, dyrektoskopu i bronchoskopu. Badanie pośrednie polega na oświetleniu krtani za pomocą lusterka krtaniowego, ustawionego w gardle nad krtanią pod takim kątem (45°), by promienie światła rzucane przez reflektor na lusterko wpadały do krtani. W lusterku odbija się obraz krtani w ten sposób, że nagłośnia widoczna jest w górze lusterka a okolica chrząstek nalewkowych w dole. Struny głosowe i wnękowe pośrodku. Read the rest of this entry »

W badaniu gardła są pewne trudności z powodu zbyt żywych odruchów gardłowych w postaci kaszlu, krztuszenia, dławienia i nawet wymiotów. W większości przypadków można zmniejszyć te odruchy i ułatwić badanie przez uspokojenie chorego i nauczanie spokojnego, głębokiego oddychania oraz przez umiejętne posługiwanie się łopatką metalową i dość szybkie badanie. Głębokie, równe oddychanie powstrzymuje nawet rozpoczęte odruchy gardłowe. Przyczyną powstania odruchów gardłowych bywa często zbyt głębokie wkładanie łopatki do gardła i niezdecydowane, niepewne przyciskanie języka w różnych miejscach łopatką. Zbyt długie trzymanie instrumentów w jamie ustnej i gardle wywołuje również odruchy gardłowe podczas badania, które powinno być wykonywane dość szybko w przerwach między odruchami. Read the rest of this entry »

U chorych, którzy nie mogą wyciągnąć dobrze języka wskutek zbyt krótkiego wędzidełka, udaje się często obejrzeć krtań bez wyciągania języka, po uciśnięciu języka łopatką. Duże trudności może nastręczać badanie krtani u dzieci, żywe odruchy gardłowe i niespokojne zachowanie się dziecka znacznie utrudnia a czasem nawet uniemożliwia dokładne zbadanie krtani. U starszych dzieci uspokojenie i stopniowe przyzwyczajenie do badania pozwala często na obejrzenie krtani. U małych dzieci, gdy trudno jest wyciągnąć język, badamy krtań tylko po przyciśnięciu języka łopatką. Do tego celu służą specjalnie zagięte łopatki, które jednocześnie z przyciskaniem języka odciągają go razem z nagłośnią ku przodowi. Read the rest of this entry »

Gruczolak płata środkowego, podobnie jak worek przepukliny, wpukla się poprzez mięsień zwieracz pęcherza wewnętrzny da światła pęcherza. Cewnik omijając guz z jednej lub drugiej strony wchodzi da pęcherza w ogóle bez trudności. Trójkąt może być przesłonięty całkowicie przerośniętym płatem środkowym. Przerost gruczołu krokowego w pierwszym okresie. Wydłużenie części sterczowej cewki moczowej , zwężenie cewki no przekroju poprzecznym z równoczesnym rozszerzeniem jej na przekroju pionowym. Read the rest of this entry »

obliczenie wykonuje się na podstawie poprawionej kolorymetrycznej formuły do oznaczania tyrozyny. Obliczanie Ilości rozpuszczonej m ukoproteozy: dla wyrażenia jej ilości w 100 ml odwirowanego lub przesączonego soku żołądkowego uzyskaną wartość tyrozyny mnoży się przez A gdzie (1, oznacza objętość trójchlorooctowego przesączu soku żołądkowego, używanego do wytrącania mucyny acetonem (1 ml odpowiada % mI soku żołądkowego). W badaniu elektrofotokolorymetrycznym zdarza się, zresztą wyjątkowo, że zabarwienie badanych płynów jest tak silne, że przekracza podziałkę przyrządu. W tych przypadkach nie należy rozcieńczać roztworów, natomiast wykonać nowe oznaczenia z połową tylko przesączu trójchlorooctowego, poczynając od wytrącania acetonem. W badaniach klinicznych przyjęto omaczać ilość mukoproteiny i mukoprotęozy w mg w 100 mI odwirowanego soku żołądkowego, nie zaś w całkowitej jego zawartości. Read the rest of this entry »

Nadmiar alkaliów uszkadza podpuszczkę i dlatego jest również niedopuszczalny. Zobojętnioną mieszaninę bada się prób ą Leo : do 10 ml niegotowanego mleka dodaje się 2-5 kropel mieszaniny. Podpuszczka ścina mleko natychmiast lub po dłuższym staniu w ciepłocie 37°. Badanie zawartości żołądkowej drobnowidowe. Zawartość żołądkową bada się drobnowidowo natychmiast po jej wydobyciu. Read the rest of this entry »

Badania chemiczne i drobnowidowe wymiocin przeprowadza się tak samo jak i zawartości żołądkowej, wydobytej po próbnym śniadaniu. 7. Badanie kału w chorobach żołądka. Zmiany, które spotyka się w kale w chorobach żołądka, polegają na obecności w nim krwi oraz tkanki łącznej. Krew. Read the rest of this entry »