Ucisk okolic zatok szczękowych pod oczodołem, zatoki czołowej nad i pod łukiem brwiowym oraz ucisk nosa przy wewnętrznym kącie nosa w okolicy komórek sitowych, jak też poruszanie końca nosa bólu nie wywołuje. Uniósłszy koniec nosa palcem nie stwierdza się zmian chorobowych w przedsionku nosa. Oglądanie pośrednie wnętrza nosa. Strona prawa. Przegroda, pokryta bladoróżową miernie wilgotną błoną śluzową wykazuje w przednio-dolnej części łukowate wypuklenie w prawo. Read the rest of this entry »

BADANIE JAMY USTNEJ I GARDŁA Szeroki dostęp do jamy ustnej i gardła znakomicie ułatwia badanie tych narządów nawet w bezpośrednim oświetleniu przy świetle słonecznym, rozproszonym świetle dziennym, albo za pomocą oświetlenia zwykłą latarką elektryczną. Dokładne jednak badanie jamy ustnej i gardła wymaga również dobrego oświetlenia reflektorem według podanych wyżej zasad w odpowiednim ustawieniu głowy chorego podczas oglądania poszczególnych części badanych narządów. Badanie jak zwykle zaczynamy od zbierania wywiadów i oglądania twarzy i szyi chorego. Sama postawa, zachowanie się i mowa chorego może już wskazywać na miejsce schorzenia. U chorych z ropniem okołomigdałkowym obserwujemy często sztywne trzymanie głowy, pochylonej w stronę schorzenia, ślinotok i niewyraźną mowę z odcieniem nosowym. Read the rest of this entry »

Dokładne badanie krtani odbywa się w przerwach między odruchami przy kilkakrotnym nieraz zakładaniu lusterka krtaniowego. Odruchy gardłowe występują często już na początku badania, podczas otwierania ust i wyciągania języka, a najczęściej podczas wkładania i trzymania w gardle lusterka. Dlatego też konieczna jest znajomość i umiejętność zwalczania i zmniejszania odruchów gardłowych. Dużą rolę w opanowaniu odruchów odgrywa uspokojenie chorego, nauczenie go odpowiedniego zachowania się podczas badania oraz spokojne i pewne zachowanie się samego lekarza. Wszystkie odruchy gardłowe są odruchami oddechowymi i polegają przede wszystkim na zaburzeniu prawidłowego, spokojnego oddychania. Read the rest of this entry »

W miernym przeroście płata środkowego trójkąt Lieutauda i ujścia moczowodów są widoczne, natomiast w dużym przeroście nie widzimy ani ujść, ani trójkąta. Zaleganie moczu najczęściej jest duże, rozwój utkania beleczkowego w pęcherzu – nieznaczny. W przypadku ostrego zatrzymania moczu jedynie częściowe wycięcie alba operacja doszczętna umożliwia normalne oddawanie moczu. Cewnikowanie pęcherza w przeroście płatów bacznych i spoidła tylnego najczęściej nie udaje się. 4. Read the rest of this entry »

Po zmieszaniu zawartości probówkę wstawia się do łaźni wodnej o 56° na 30 minut lub 40° na 60 minut. Płyn wiruje się około 10 minut, po czym płyn znad osadu wytrąconej mukoproteiny zlewa się i osad rozpuszcza się w 2 ml 0,1 nługu sodowego przy użyciu drewnianej pałeczki. Po rozpuszczeniu dodaje się 3 ml kwasu solnego i 5 mI wody przekroplonej i po zmieszaniu pozostawia w ciepłocie pokojowej na 20 minut, po czym wiruje się przez 5 minut dokładnie pod kontrolą stopera przy 2. 000 obrotach na minutę. Odczytawszy za pomocą lupy objętość osadu oblicza się stężenie mukoproteiny z załączonej tablicy, interpolując w razie potrzeby (p. Read the rest of this entry »

Metoda kazeinowa. Zasada metody polega na tym, że octan sodowy strąca z kwaśnych roztworów kazeiny samą kazeinę, nie strąca natomiast wytworów jej strawienia. Odczynniki: 1) nasycony roztwór (2570) octanu sodowego; 2) 1% roztwór kwaśny kazeiny, sporządzony w sposób następujący: 1 g najczystszej kazeiny (caseinum purissimum Griblera) rozpuszcza się w 16 ml 2570 kwasu solnego (o ciężarze właściwym 1,124) na łaźni wodnej w litrowej kolbie i dopełnia wodą przekroploną do 1000 ml; 3) kwas solny oc. wł. 1,124. Read the rest of this entry »

Czterech pacjentów (2%) w grupie riocygu i dwóch (2%) w grupie placebo zaprzestało stosowania badanego leku z powodu poważnych zdarzeń niepożądanych. W grupie riociguat do zdarzeń tych zaliczono dekompensację prawej komory, krwawienie z pochwy, przedawkowanie badanego leku (próba samobójcza) i pogorszenie stanu ogólnego; w grupie placebo do zdarzeń zaliczono niewydolność prawej komory i zatrzymanie krążenia. Żadne z tych poważnych zdarzeń niepożądanych nie zostało uznane za związane z badanym lekiem. Zgony związane ze zdarzeniami niepożądanymi wystąpiły u dwóch pacjentów (1%) w grupie riocygu (po jednym z niewydolnością serca i ostrą niewydolnością nerek) oraz u trzech pacjentów (3%) w grupie placebo (po jednym z niewydolnością oddechową, zatrzymaniem krążenia, i zatrzymanie krążenia). Read the rest of this entry »

Pacjenci, którzy spełniali kryteria kwalifikacyjne, byli tymi, których klinicysta uznał za wymagających resuscytacji płynowej, co zdefiniowano jako podawanie dużej dawki płynu dożylnego powyżej i powyżej wymaganej dla płynów podtrzymujących lub zastępczych. Płyn podawano w celu skorygowania hipowolemii w dowolnym momencie podczas przyjęcia pacjenta na oddział intensywnej terapii, zgodnie z ustaleniami lekarza leczącego i popartego co najmniej jednym obiektywnym kryterium fizjologicznym (tabela S1A w dodatkowym dodatku, dostępna pod adresem). Lekarze leczący określili początkową i następną objętość oraz szybkość podawania płynu resuscytacyjnego, w zależności od objawów klinicznych i późniejszej odpowiedzi na podanie płynu. Pacjenci, którzy otrzymali ponad 1000 ml HES przed badaniem przesiewowym, ci z nieodłączną lub obecną zależną od dializy niewydolnością nerek oraz osoby z dowodami krwotoku śródczaszkowego w tomografii komputerowej czaszki zostali wykluczeni. Read the rest of this entry »

Częstość dużych incydentów wieńcowych została zamodelowana jako Bs (1 + KX), gdzie Bs było zależną od warstwy częstością zdarzeń wieńcowych przy braku radioterapii, X była dawką (lub EQD2) promieniowania kardiologicznego (w Gy), a K to procentowy wzrost częstości poważnych zdarzeń wieńcowych na szarość. Postać + KX wybrano dla zależności dawka-reakcja, ponieważ wiele różnych funkcji jest w przybliżeniu liniowych dla małych wartości X. Adekwatność + KX dla podsumowania zależności dawka-odpowiedź zbadano przez przeprowadzenie analiz w oparciu o kategorie. dawki promieniowania. Read the rest of this entry »

W obu panelach przyjęto, że rozkład sercowych czynników ryzyka w populacji jest równy rozkładowi w niniejszym badaniu. Skumulowane ryzyko dla innych średnich dawek promieniowania dla serca i dla różnych grup wiekowych podczas napromieniania podano w tabelach S12 i S13 w dodatkowym dodatku. Ostre zdarzenia wieńcowe to niejeczne lub śmiertelne poważne incydenty wieńcowe lub niestabilna dławica piersiowa. W przypadku 50-letniej kobiety bez wcześniejszych czynników ryzyka sercowego, radioterapia z zastosowaniem średniej dawki do 3 Gy zwiększyłaby ryzyko zgonu z powodu choroby niedokrwiennej serca przed osiągnięciem wieku 80 lat z 1,9% do 2,4% (tj. Read the rest of this entry »