Dziury w siatce bezpieczeństwa – dostęp legalnych imigrantów do ubezpieczenia zdrowotnego

Podczas gdy Kongres debatuje, czy publicznie wspierana opieka zdrowotna powinna być dostępna dla nieudokumentowanych imigrantów, którzy mogą znaleźć się na drodze do obywatelstwa w ramach reformy imigracyjnej, potrzeby opieki zdrowotnej już legalnych imigrantów są nadal pomijane. Ponad 12 milionów imigrantów legalnie przebywa w Stanach Zjednoczonych. Służą w wojsku, płacą podatki i wnoszą wkład w gospodarkę. Jednak, podobnie jak nieudokumentowani imigranci, których wrażliwość zdrowotna została zarysowana w artykule Perspektywa autorstwa Sommersa, legalni imigranci napotykają znaczne przeszkody w uzyskaniu ochrony ubezpieczeniowej (patrz wykres). W rezultacie niektórzy – tacy jak Antonio Torres, nieubezpieczony farmer z Arizony, który zapadł w śpiączkę po wypadku samochodowym – zostali z całą pewnością przeniesieni do rodzinnego kraju, gdy ich szpitale leczące nie były w stanie znaleźć udogodnień, które skłoniłyby ich do długoterminowego świadczenia care.1 Legalni imigranci stanowią wysoce niejednorodną grupę, która obejmuje legalnych stałych rezydentów ( posiadaczy zielonej karty ), uchodźców, osoby ubiegające się o azyl i wiele innych. Ze względu na heterogeniczność klasy i złożoność kategorii imigracyjnych, informacje o ubezpieczonych proporcjach są skąpe. Dane z badania ankietowego z 2008 r. Pokazują, że 24% legalnych imigrantów było nieubezpieczonych w 2008 r., W porównaniu z 59% nielegalnych imigrantów i 14% rdzennych obywateli.2 W artykule z 2005 r. Opartym na danych z badania Los Angeles Family and Neighborhood Survey, Goldman i in. zgłosiło, że 32% stałych legalnych rezydentów pozostało nieubezpieczonych przez cały okres 2 lat, w porównaniu z 65% nieudokumentowanych imigrantów i 18% obywateli.3 Chociaż legalni imigranci, podobnie jak inni imigranci, wydają mniej na opiekę zdrowotną i wydają się być zdrowsze niż obywatele, takie pojawienie się może być po części spowodowane nierozpoznanymi chorobami i brakiem dostępu do regularnego źródła opieki.4
Istnieje wiele powodów, dla których legalni imigranci mają niskie stawki ubezpieczenia zdrowotnego. Bardziej prawdopodobne jest, że będą pracować w sektorach gospodarki, takich jak rolnictwo, które nie zapewniają ubezpieczenia zdrowotnego. Bariery językowe i kulturowe również ograniczają dostęp do nich, podobnie jak prawa wykluczające je z publicznych programów ubezpieczeniowych.
Nie ma dowodów na to, że imigranci są nadmiernymi użytkownikami świadczeń publicznych. Niemniej jednak, w odpowiedzi na zarzut, że imigracja obciąża podatników, Kongres w 1996 r. Uchwalił Ustawę o odpowiedzialności osobistej i pojednaniu w pracy (PRWORA), która zakazała większości legalnych imigrantów z Medicaid i innych federalnych programów zdrowotnych przez pierwsze 5 lat po osiągnięciu ich statusu zgodnego z prawem. . PRWORA również na stałe zabroniła otrzymywania świadczeń federalnych imigrantom nieposiadającym dokumentów oraz kilku innym klasom obcokrajowców, takim jak osoby o tymczasowym statusie administracyjnym.
Od 1996 r. Kongres zezwala na wykorzystywanie funduszy federalnych w celu ubezpieczenia dzieci i kobiet w ciąży. PRWORA umożliwia także państwom korzystanie z własnych pieniędzy na ubezpieczenie imigrantów, którzy nie kwalifikują się do programów federalnych. Szesnaście stanów i Dystrykt Kolumbii czynią to5. Jednak finansowane przez państwo programy dla imigrantów (którzy nie mogą głosować) są często pierwszymi programami obciętymi, gdy budżet państwa jest napięty.
Chociaż Kongres ma szeroką władzę nad imigracją i może dyskryminować legalnych imigrantów, prawni cudzoziemcy są klasą chronioną w rozumieniu klauzuli równego traktowania Stanów Zjednoczonych.
[podobne: warszawa medycyna estetyczna, lekarz od odbytu, norfloksacyna ]