Badanie wymiocin

Badanie wymiocin. Doniosłe dane dla rozpoznania chorób żołądka można uzyskać nieraź badaniem wymiocin. Toteż nie można go nigdy zaniechać. Wymiociny bada się gołym okiem, chemicznie i drobnowidowo. Gołym okiem bada się ilość, wygląd i skład wymiocin. Ilość wymiocin może się wahać w rozległych granicach. Szczególnie jest ona znaczna w przypadkach dużego rozszerzenia żołądka na tle zwężenia odźwiernika, kiedy chory odrzuca pokarmy nieraz z kilku dni. W innych przypadkach ilość wymiocin jest nikła. Taki stan jest cechujący np. dla tzw. wymiotów na czczo (vomitus matutinus) u osób stale nadużywających napojów wyskokowych. Wygląd wymiocin zależy od ich składu. Wymiociny śluzowe lub wodnisto – śluzowe o odczynie zasadowym lub obojętnym spostrzega się zwykle w przypadkach wymiotów na czczo (vomitus maiutinus) i w przewlekłym nieżycie żołądka. Wymiociny zielonawe lub żółtawe wskazują na domieszkę żółci dostającej się podczas wy miotów z dwunastnicy do żołądka. Doniosłe znaczenie mają wymiociny krwawe (haematemesis ). Spostrzega się je zwłaszcza w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, w raku żołądka, w razie utrudnienia odpływu krwi w dorzeczu żyły wrotnej (marskość wątroby, zakrzep żyły wrotnej lub śledzionowej itd. ), w ostrych chorobach zakaźnych, przebiegających z krwotocznością, w skazie krwotocznej itd. W każdym przypadku wymiocin krwawych należy, rzecz prosta, wyłączyć domieszkę krwi z jamy ustnej i nosowej oraz z gardła. Niekiedy w wymiocinach znajdują się przypadkowo glisty, zwłaszcza glista ludzka (ascaris lumbricoides) lub strzępy błony bąblowcowej w razie przebicia się bąblowca z sąsiednich narządów do żołądka. [hasła pokrewne: dentysta Kraków, stomatolog dziecięcy, dentysta poznań ]